Καμία λέξη δε μπορεί να περιγράψει τη μαγεία που νιώθει κανείς όταν περπατά στη γέφυρα του Γαλατά το σούρουπο, με τους δεκάδες ψαράδες να δολώνουν τα αγκίστρια τους στη θάλασσα του Βοσπόρου και τους γλάρους να «στολίζουν» τον ουρανό σα λευκά, ιπτάμενα λουλούδια. Καμία λέξη δε μπορεί να περιγράψει την αίσθηση του να χάνεσαι στα απέραντα παζάρια του Sultanahmet, τα γεμάτα αρώματα, γεύσεις και ήχους ή να απολαμβάνεις ένα χαλαρωτικό ατμόλουτρο σε ένα από τα παραδοσιακά χαμάμ.Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το δέος που σε πιάνει και τα δάκρυα να κυλάνε χωρίς καμία προειδοποίηση, όταν μπαίνεις στο κατώφλι της Αγιά Σοφιάς.
Η μοναδική πόλη στον κόσμο που βρίσκεται σε δύο ηπείρους
Και για τον Έλληνα η Πόλη έχει έναν δικό “μας” αέρα που αλήθεια τον νιώθουμε φαντάζομαι μόνο εμείς. Βρήκα τους Τούρκους της Κωνσταντινούπολης πολύ φιλόξενους και φιλικούς. Με χιούμορ και “καλή” αυθάδεια. Το πρώτο πρωινό μου το πέρασα με έναν τούρκικο καφέ στη χόβολη και τσιγάρο (κάπνιζα τότε). Το πρωινό μου είχε ψωμί, τυρί τύπου φέτα, ελιές, μια βαριά σάλτσα ντομάτας, πιπεριές, μορταδέλα…και μέχρι να εγκλιματιστώ δεν προτίμησα να φάω γιατί λίγο το φοβήθηκα για πρωινό…καταλαβαίνετε! Οπότε καφέ και τσιγάρο. Τέλεια. Με πλησιάζει ο Τούρκος σερβιτόρος του ξενοδοχείου και μου λέει σε μισά αγγλικά και τούρκικα (μιλάω πολύ λίγο τη γλώσσα τους). -Δεν τρώτε…-Ναι (του λέω) στην Ελλάδα το πρωινό μας είναι καφές και τσιγάρο…και με χιούμορ μου απαντάει -Ξέρω, για αυτό μοιάζουμε…και μας το πρωινό μας είναι τσίπουρο και χασίς. Θυμάμαι γέλασα πολύ δυνατά!!! Αυθάδεια και χιούμορ…αυτό που σας έλεγα!
Το φαγητό τους….αχ το φαγητό τους!!!! Αν αποφύγετε αυτά τα τουριστικά πολύ μαγαζιά με τους τεράστιους πλαστικοποιημένους καταλόγους και τα φαγητά σε XXL εικόνες…τότε ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΥ θα φάτε μαγικά!!! Και επειδή εγώ τρελαίνομαι για την ανατολίτικη-πολίτικη κουζίνα…έτρωγα δίχως αύριο στα στέκια των ντόπιων πάντα. Υπέροχο κοκορέτσι σε σάντουιτς στο Μπεσίκτας, νοστιμότατα καρότσια πλανόδιων ψαράδων με καταπληκτικά καπνιστά μύδια και το καλύτερο σποτ θα το βρείτε ΜΕΣΑ στο μεγάλο παζάρι-αν είστε τυχεροί και το ανακαλύψετε γιατί είναι χαοτικό- ένα υπερβολικά μικρό μαγαζάκι που χωράει 2 άτομα όλα κι όλα μέσα…αλλά κάνει το καλύτερο ντονέρ σε πίτα που έχετε φάει ποτέ…το DONERCI SAHIR USTA
Ο κατάλογος δεν είναι μεγάλος. Αλλά είναι από αυτά τα στέκια που οι περισσότεροι ταξιδιώτες δεν γνωρίζουν…και είναι και εκείνα που κάνουν κάθε ταξίδι να διαφέρει
Περιοχή Σουλταναχμέτ & Τοπκαπί
Περιχή Καπαλί Τσαρσί & Περιοχή Παζαριών
Περιοχή Ιστικλάλ & Μπελιόγλου
Για ποτό, καφέ, μπύρα και άραγμα είναι μόνο ΜΙΑ και δεν ακούω κουβέντα…η πιο όμορφη και χίπστερ περιοχή είναι το Karakoyo. Θυμίζει πολύ κέντρο Αθήνας, με δρομάκια γεμάτο πολύχρωμα λαμπάκια και υπέροχα μαγαζιά για ποτό και καφέ το ένα δίπλα στο άλλο. Κόσμος, γέλια, μπύρες, μουσική…όλοι στο δρόμο αν πας ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες. Εκεί ακριβώς καταλαβαίνεις τον παλμό της Πόλη και έχεις πιάσει πραγματικά το νόημα. Κάτσε όπου σου κάνει κέφι…τα δικά μου αγαπημένα όμως και του άντρα μου που είναι και ο ειδικός σε αυτή την κατηγορία είναι το Karabatak & το Unter